Korneel kon 8 maanden geleden al fietsen zonder zijwieltjes, maar na een pijnlijke valpartij (fietsen en tegelijk zwaaien naar oma en opa was misschien toch niet zo'n goed idee!) durfde hij niet meer en weigerde koppig om opnieuw te proberen. Gisteren wilde hij dan toch, en hij is het gelukkig niet verleerd. Hij kan ondertussen ook zelf vertrekken, hij moet niet meer in gang geduwd worden. We zijn meteen al op een tocht van 4km gegaan, hij fietsen, ik joggen. Ik moest eigenlijk wel lachen met hem. Hij was voortdurend aan het kwebbelen tijdens het fietsen en af en toe sprong hij plots van zijn fiets als hij weer iets interessants had gezien: een pluim, een stok, een kruis op de weg (in zijn fantasie is elk kruis een aanduiding van een 'schat', zoals op een piraten-treasure map).
No comments:
Post a Comment